Հոդաբորբ (արթրիտ) զարգանում է ոչ միայն չափահասների, այլև երեխաների և պատանիների մոտ: Պատանեկան հոդաբորբը հայտնի է նաև որպես պատանեկան, դեռահասների կամ յուվենիլ արթրիտ:
Կարևոր է, որ երեխաների մոտ հոդաբորբի ախտանիշները հայտնաբերվեն և բուժվեն հնարավորինս վաղ:
Ի՞նչ է պատանեկան արթրիտը
Արթրիտը կամ հոդաբորբը հիվանդությունների մի խումբ է, որոնք ախտահարում են երեխայի կամ դեռահասի հոդերը՝ առաջացնելով ցավ, այտուց և տվյալ հոդում շարժունակության սահմանափակում: Երբ հոդաբորբը զարգանում է մինչև 16 տարեկան հասակում, այն անվանում են պատանեկան, դեռահասների կամ յուվենիլ արթրիտ:
Պատանեկան հոդաբորբը կարող է ստանալ թեթև կամ ծանր ընթացք և կարող է տևել ամիսներ կամ տարիներ: Երեխաների մոտ հոդաբորբը կարող է իր ախտանիշներով և ընթացքով նմանվել չափահաս մարդկանց արթրիտներին:
Պատանեկան արթրիտի տեսակները
Տարբերում են պատանեկան արթրիտի մի քանի տարբեր տեսակներ: Հիմնական տեսակներն են՝
- սակավահոդային (օլիգոարտիկուլյար կամ պաուցիարտիկուլյար), որն ամենահաճախ հանդիպող տեսակն է, սովորաբար զարգանում է 2-4 տարեկանում և ախտահարում մինչև չորս հոդ
- բազմահոդային (պոլիարտիկուլյար), որը զարգանում է 1-12 տարեկան երեխաների մոտ և ընթանում 5 և ավելի մեծ թվով հոդերի ախտահարմամբ:
Ավելի հազվադեպ հանդիպող պատանեկան արթրիտի տեսակներից են՝
- համակարգային (սիստեմիկ), որն ընթանում է այլ՝ արտահոդային ախտանիշների զարգացմամբ, օրինակ՝ ջերմություն և ցանավորում
- էնթեզիտ-կապված, երբ ախտահարվում են կապանների և ջլերի՝ ոսկրերին կպչելու կետերը
- փսորիատիկ, որի ժամանակ հոդերից բացի ախտահարվում է նաև երեխայի մաշկը:
Սովորաբար պատանեկան արթրիտի ախտորոշմամբ և բուժմամբ զբաղվում են մանկական ռևմատոլոգները:
Մանկական տարիքի արթրիտի ախտանիշները
Պատանեկան արթրիտի ախտանիշները բազմազան են և ժամանակի տարբեր շրջաններում կամ տարբեր երեխաների մոտ կարող են ստանալ տարբեր դրսևորումներ: Ամենահաճախ հանդիպող նշաններն են՝
- մեկ կամ ավելի շատ հոդերի այտուցվածություն, ցավ և կարկամություն, հատկապես՝ հանգստից հետո սաստկացող, որը տևում է առնվազն 6 շաբաթ և ավելի երկար
- ախտահարված հոդերը ծածկող մաշկի տեղային տաքություն, որը զգացվում է հպվելիս կամ կարմրություն:
Ավելի հազվադեպ հանդիպող ախտանիշերից են՝
- ջերմություն
- ընդհանուր թուլություն, հոգնածության զգացում և մանկական աշխուժության կորուստ
- մաշկի ցանավորում
- ախորժակի վատացում և մարմնի քաշի կորուստ
- աչքերի, երբեմն նաև՝ այլ օրգանների բորբոքում:
Եթե կարծում եք, որ ձեր երեխայի մոտ կարող է լինել արթրիտ, կարևոր է, որ առանց հետաձգելու դիմեք նրա բժշկին: Արթրիտի վաղ բուժումը թույլ է տալիս հնարավորինս խուսափել հոդերի երկարաժամկետ անդառնալի վնասումից և հաշմանդամությունից:
Մանկական տարիքի արթրիտի բուժումը
Պատանեկան արթրիտի բուժումը սովորաբար կազմակերպվում է որպես տարբեր ոլորտի բժիշկ-մասնագետների թիմային աշխատանք, այդ թվում՝ ընտանեկան բժիշկ կամ մանկաբույժ, ռևմատոլոգ, ֆիզիոթերապևտ, պոդիատրիստ, սոցիալական աշխատող, հոգեբան և այլն:
Բուժումը կարող է ներառել՝
- ցավազրկող (օրինակ՝ Ացետամինոֆեն) և հակաբորբոքային դեղեր (օրինակ՝ Իբուպրոֆեն), որոնք օգնում են հոդացավի և այտուցվածության մեղմացմանը
- այլ դեղեր, օրինակ՝ ստերոիդներ կամ հիվանդությունը ձևափոխող հակառևմատիկ դեղեր
- հոդերի շարժունակությանը, մկանների ամրությանը և ցավերի մեղմացմանն ուղղված վարժություններ
- հոդերի շարժունակությանն օժանդակող միջոցներ (օրինակ՝ սպլինտ):
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 18-02-2020
Վերջին վերանայում՝ 30-04-2024