Ընդհանուր նկարագրություն

Լևոթիրոքսինը վահանաձև գեղձի գլխավոր հորմոնի՝ թիրոքսինի (T4) արհեստական (սինթետիկ) տարբերակն է:

Բնական թիրոքսինն արտադրվում և արյան մեջ մուտք է գործում վահանաձև գեղձի կողմից: Վահանաձև գեղձի հորմոնը բարձրացնում է օրգանիզմի բոլոր հյուսվածքների բջիջների նյութափոխանակության արագությունը: Պտղի և նորածնի մոտ վահանաձև գեղձի հորմոնը կարևոր է բոլոր հյուսվածքների, ներառյալ՝ ոսկորների և գլխուղեղի աճի և զարգացման համար: Չափահասների մոտ վահանաձև գեղձի հորմոնը, ի թիվս այլ ազդեցությունների, օգնում է գլխուղեղի գործունեության պահպանմանը, սննդի յուրացմանը և մարմնի ջերմաստիճանի պահպանմանը:

Դեղեր և հավելումներ բաժնի հովանավոր

Այցելեք Յունիմեդ բժշկական կենտրոն ճշտգրիտ ախտորոշում ստանալու համար:

Բրենդային անվանումներ

Synthroid, Levoxyl, Levothroid, Unithroid, Tirosint

Ցուցումներ

Լևոթիրոքսինը նշանակվում է թերակտիվ վահանաձև գեղձի՝ հիպոթիրեոզի բուժման համար՝ որպես թերարտադրվող բնական թիրոքսինի (T4) սինթետիկ փոխարինող:

Մի՛ փորձեք

Ինքնուրույն օգտագործել որևէ դեղամիջոց կամ ինքնուրույն փոխել ձեզ նշանակված դեղամիջոցները կամ դրանց դեղաչափերը:

Կողմնակի ազդեցություններ

Լևոթիրոքսինով բուժումը սովորաբար լավ հանդուրժվում է: Եթե ախտանշաններ են ի հայտ են գալիս, դրանք հաճախ պայմանավորված են վահանաձև գեղձի հորմոնի թունավոր մակարդակով և հանդիսանում են թիրեոտոքսիկոզի (հիպերթիրեոզի) ախտանիշները:

Առավել հաճախ զեկուցված կողմնակի ազդեցություններից են՝

կրծքավանդակային ցավեր
սրտազարկի կամ անոթազարկի (պուլսի) ռիթմի մեծացում
առատ քրտնարտադրություն
տաքության անտանելիություն
նյարդայնություն
գլխացավեր
անքնություն
փորլուծություն
փսխում
քաշի կորուստ
ջերմություն
կանայք կարող են նաշել անկանոն դաշտանային ցիկլ:

Փոխազդեցություններ

Դիաբետիկ հիվանդների մոտ Լևոթիրոքսինով բուժման մեկնարկը կամ դադարեցումը կարող է առաջացնել ինսուլինի և/կամ հակադիաբետիկ դեղամիջոցի, օրինակ՝ Գլիբուրիդի (Միկրոնազա) անհրաժեշտ դեղաչափի ավելացման կամ նվազեցման անհրաժեշտություն:
Լևոթիրոքսինը կարող է մեծացնել արյունը նոսրացնողների (ջրիկացնողների)՝ հակամակարդիչների (անտիկոագուլյանտների) ազդեցությունը, ինչպիսին է Վարֆարինը (Կումադին): Հետևաբար, անհրաժեշտ է արյան մակարդելիության վերահսկում, և կարող է անհրաժեշտ լինել Վարֆարինի դեղաչափի կրճատում:
Էպինեֆրինի ներերակային օգտագործումը սրտի իշեմիկ հիվանդությամբ հիվանդների մոտ կարող է հանգեցնել բարդությունների՝ սկսած շնչառության դժվարությունից մինչև սրտամկանի ինֆարկտ: Այս բարդությունները կարող են առավել վտանգավոր դառնալ Լևոթիրոքսին օգտագործող հիվանդների մոտ: Հետևաբար, անհրաժեշտ է մանրակրկիտ հսկողություն, երբ ներերակային էպինեֆրինը տրվում է Լևոթիրոքսին ստացող հիվանդներին, ովքեր ունեն սրտի իշեմիկ հիվանդություն:
Լևոթիրոքսինով հիպոթիրեոզի (թերակտիվության) վիճակը նորմալ վիճակի (էութիրեոիդ վիճակ) վերածելը կարող է նվազեցնել որոշ բետա-արգելափակող դեղամիջոցների, օրինակ՝ Մետոպրոլոլի (Լոպրեսոր) կամ Պրոպրանոլոլի (Ինդերալ) ազդեցությունները: Հետևաբար, կարող է անհրաժեշտ լինել փոխել բետա-բլոկերի դեղաչափը: Նույն պատճառով, Դիգոքսինի (Լանոքսին) դեղաչափը, որն օգտագործվում է սրտային անբավարարության կամ անկանոն սրտազարկի (օրինակ՝ նախասրտերի ֆիբրիլյացիան) կառավարելու համար, նույնպես կարող է փոփոխության կարիք ունենալ:
Լևոթիրոքսինով հիպոթիրեոզը էութիրոիդ վիճակի վերածելը կարող է բարձրացնել արյան մեջ Թեոֆիլինի մակարդակը (Սլո-Բիդ), և կարող է անհրաժեշտ լինել փոխել Թեոֆիլինի դեղաչափը:
Լևոթիրոքսինը կալցիումի կարբոնատի, երկաթի սուլֆատի, Խոլեստիրամինի կամ Կոլեստիպոլի (Կոլեստիդ) հետ միաժամանակ ընդունելը կարող է նվազեցնել Լևոթիրոքսինի ազդեցությունը և հանգեցնել հիպոթիրեոզի: Դա տեղի է ունենում այն պատճառով, որ Լևոթիրոքսինը կապվում է այս դեղամիջոցների հետ և չի ներծծվում: Անհրաժեշտ է Լևոթիրոքսինն ընդունել այս դեղամիջոցներից մեկ ժամ առաջ կամ չորս ժամ հետո՝ այսպիսի փոխազդեցությունը կանխելու համար:

Վարվեք այս կերպ

Տեղեկացրեք ձեր բժշկին, եթե զգում եք նրա նշանակած դեղամիջոցի հետ կապված որևէ անցանկալի կամ կողմնակի ազդեցություն:
Տեղեկացրեք ձեր բժշկին, եթե ցանկանում եք ընդունել որևէ այլ դեղամիջոց կամ հավելում:

Հղիություն և կրծքով կերակրում

Վահանաձև գեղձի հորմոնային թերապիան կերակրող մայրերի մոտ սովորաբար անվտանգ է, բայց պետք է վերահսկվի բժշկի կողմից:

Դեղաչափեր

Չափահասների հիպոթիրեոզի դեպքում Լևոթիրոքսինը սկսվում է 12,5-125 մկգ/օր՝ բերանային (օրալ) ընդունմամբ: Մեկնարկային դեղաչափերը և դրանց փոփոխությունները կարող են տարբերվել՝ կախված մարդու տարիքից, սրտանոթային հիվանդությունների առկայությունից, տոլերանտությոն (դիմադրողականության) զարգացումից (արդյունավետության նվազում շարունակական օգտագործման դեպքում), դեղամիջոցի կողմնակի ազդեցություններից և արյան մեջ վահանաձև գեղձի հորմոնի մակարդակից:
Լևոթիրոքսինով բուժումը սկսելուց կամ դեղաչափը փոխելուց հետո կարող է տևել մեկից երեք շաբաթ, մինչև ազդեցությունները նկատվեն: Փոխարինող թերապիայի նպատակը արյան մեջ թիրոքսինի նորմալ մակարդակի պահպանումն է:

Դեղաձևեր և պահպանում

Դեղաձևեր

Հաբեր՝ 0.025, 0.05, 0.075, 0.088, 0.1, 0.112, 0.125, 0.137, 0.15, 0.175, 0.2 և 0.3 մգ
Պարկուճներ (կապսուլաներ)՝ 0.013, 0.025, 0.05, 0.075, 0.088, 0.1, 0.125 և 0.15 մգ
Ներերակային ներարկման փոշի՝ 200 մկգ և 500 մկգ սրվակում

Պահպանում

Լևոթիրոքսինի հաբերը, պարկուճները և չոր փոշին պետք է պահվեն սենյակային ջերմաստիճանում՝ սենյակային ջերմաստիճանի՝ 15-30° C պայմաններում՝ լուսաանթափանց, ամուր տարայի մեջ:
Լեվոթիրոքսինի ներերակային փոշին պետք է օգտագործվի անմիջապես հեղուկի հետ խառնելուց հետո:

Ամփոփում

Լևոթիրոքսինը վահանաձև գեղձի գլխավոր հորմոնի՝ թիրոքսինի (T4) սինթետիկ տարբերակն է: Վահանաձև գեղձի հորմոնը մեծացնում է օրգանիզմի բոլոր հյուսվածքների բջիջների նյութափոխանակության արագությունը: Այն նշանակվում է թերակտիվ վահանաձև գեղձը՝ հիպոթիրեոզը բուժելու և վահանաձև գեղձի հորմոնների արտազատումը ճնշելու համար՝ վահանաձև գեղձի քաղցկեղային հանգույցների և խպիպի աճի դեպքում: Կարևոր է տեղյակ լինել դեղամիջոցների փոխազդեցությունների, ինչպես նաև օտարածված կողմնակի ազդեցությունների մասին:

Մինչև որևէ դեղ ընդունելը հարկավոր է մանրամասն տեղեկանալ և ձեր բժշկի հետ քննարկել ցուցումների և հակացուցումների, կողմնակի ազդեցությունների, այլ դեղերի հետ փոխազդեցության, նախազգուշացումների, հղիության և կրծքով կերակրելու ընթացքում օգտագործման հարցերի մասին: