Էպիզիոտոմիա - Ծննդալուծում

Մի ժամանակ լինելով ծննդաբերության ստանդարտ բաղկացուցիչ մասը, էպիզիոտոմիան այժմ խորհուրդ է տրվում միայն որոշակի դեպքերում: Իմացեք այս միջամտության ռիսկերի, օգուտների և վերականգնման մասին:

Էպիզիոտոմիան ծննդաբերության ժամանակ հեշտոցային բացվածքի և հետանցքի միջև ընկած հյուսվածքի վիրահատական հատումն է (կտրվածք անելը): Այս շրջանը կոչվում է շեք (պերինա), ուստի միջամտությունն այլ կերպ անվանում են շեքահատում (պերինետոմիա):

Թեև մի ժամանակ էպիզիոտոմիան համարվում էր ծննդաբերության սովորական մաս, այժմ այլևս այդպես չէ: Եթե նախատեսում եք հեշտոցային ծննդաբերություն, ահա թե ինչ է պետք իմանալ էպիզիոտոմիայի և ծննդաբերության մասին:

Էպիզիոտոմիայի ավանդույթը

Տարիներ շարունակ համարվում էր, որ էպիզիոտոմիան օգնում է ծննդաբերության ժամանակ ավելի մեծ հեշտոցային պատռվածքների կանխարգելմանը, երբ ծնվող երեխայի գլուխն անցնում է հեշտոցամուտքով: Մասնագետները կարծում էին, որ վիրահատական կտրվածքն ավելի հեշտությամբ կլավանա, քան բնական պատռվածքը: Նաև ենթադրվում էր, որ այս միջամտությունն օգնում է այն մկանների և շարակցական հյուսվածքի պահպանմանը, որոնք ապահովում են կոնքահատակի օժանդակող գործառույթը:

Այսօր, սակայն, հետազոտությունները վկայում են, որ ռուտին՝ առանց հստակ ցուցումների բոլոր ծննդաբերող կանանց մոտ կատարվող էպիզիոտոմիաները վերջին հաշվով չեն կանխում վերոնշյալ խնդիրները:

Նոր մոտեցումը

Ռուտին էպիզիոտոմիաներն այլևս խորհուրդ չեն տրվում։ Այնուամենայնիվ, այս միջոցառումը երբեմն դառնում է անհրաժեշտություն: Շեքի վիրահատական հատում կարող է առաջարկվել, եթե առկա է երեխայի արագ ծննդաբերելու կարիք, օրինակ՝

• երեխայի ուսը «լռված է» կոնքոսկորի հետևում
• ծննդաբերության ժամանակ գրանցվել է երեխայի սրտի զարկերի անսովոր փոփոխություն
• հեշտոցային ծննդաբերության ընթացում առաջացել է աքցան կիրառելու կամ վակուումային ծննդալուծման դիմելու անհրաժեշտություն:

Ինչպե՞ս է միջամտությունն օգնում

Եթե ձեզ է անհրաժեշտ կատարել էպիզիոտոմիա, դուք սովորաբար չեք զգա կտրվածքը կամ դրա վերականգնումը (կար դնելը կամ պլաստիկան): Եթե ձեզ չեն անզգայացրել կամ եթե անզգայացման ազդեցությունն արդեն թուլացել է, հատման ենթակա հյուսվածքները թմրեցնելու համար բժիշկը հավանաբար կկիրառի որևէ տեղային անզգայացնող միջոց:

Էպիզիոտոմիկ կտրվածքները լինում են երկու տեսակի:

• Միջին գծով (միջնակ) հատում. այս կտրվածքը կատարվում է ուղղահայաց (ստորին կպուկի կենտրոնից ուղիղ գծով դեպի հետ և ներքև): Այս մեթոդը երկատում է շեքային մարմինը, որն անհրաժեշտ է կոնքահատակի ամբողջականությունը պահպանելու համար։ Միջին գծով կտրվածքն ավելի հեշտ է վերականգնվում (պլաստիկա), սակայն ունի դեպի հետանցքի շրջան ընդարձակվելու ավելի բարձր ռիսկ:
• Միջին-կողմնային (թեք) կտրվածք. միջին-կողմնային վիրահատական հատումը կատարվում է անկյան տակ (ստորին կպուկի միջնակետից դեպի ներքև և դուրս՝ աջ կամ ձախ ուղղություններով)։ Այս կտրվածքով շեքային մարմինը շրջանցվում է, և հատվում է միայն հեշտոցի էպիթելը, մաշկը և մկանները։ Թեք կտրվածքն ավելի քիչ հավանական է, որ հանգեցնի մինչև հետանցք պատռվածքի ընդարձակման, սակայն, հաճախ ավելի ցավոտ է, իսկ վերականգնումը՝ ավելի դժվար:

Էպիզիոտոմիայի ռիսկերը

Էպիզիոտոմիայից ապաքինումը հաճախ ստեղծում է լրացուցիչ անհարմարություն: Երբեմն կտրվածքն ավելի ընդարձակ է, քան կառաջացներ բնական պատռվածքը: Հնարավոր է վիրահատական վերքի վարակում: Որոշ կանանց մոտ էպիզիոտոմիան ծննդաբերությունից հետո հանգեցնում է սեռական հարաբերություններին ուղեկցող ցավեր երկար ամիսների ընթացքում:

Բացի այդ, միջին գծով էպիզիոտոմիան պարունակում է չորրորդ աստիճանի հեշտոցային պատռվածքի ռիսկ: Այս տեսակի պատռվածքը տարածվում է հետանցքային սեղմակի (սֆինկտերի) միջով և դեպի ուղիղ աղիքը ներսից ծածկող լորձաթաղանթ, ինչն էլ կարող է հանգեցնել անկղապահության:

Էպիզիոտոմիայից հետո լավացումը

Էպիզիոտոմիկ կտրվածքի վերականգնման (պլաստիկայի) համար օգտագործվող կարերը սովորաբար ինքնուրույն ներծծվում են: Բժիշկը կարող է խորհուրդ տալ սովորական ցավազրկողներ կամ նշանակել ավելի ուժեղ ցավազրկող դեղամիջոցներ, ինչպես նաև կղանքը փափկեցնող միջոցներ: 

Վիրահատական վերքի լավացման ընթացքում ձեր գանգատներն աստիճանաբար կբարելավվեն: Կապ հաստատեք բժշկի հետ, եթե ցավն ուժեղանում է, ունեք ջերմություն կամ վերքի թարախակալում: Սրանք կարող են լինել վարակի ախտանիշներ: