Կողմնային ամիոտրոֆիկ սկլերոզը (ԿԱՍ) գլխուղեղի և ողնուղեղի նյարդային բջիջներն ախտահարող հիվանդություն է, որն առաջացնում է մկանների հարաճուն թուլություն և դրանց վերահսկողության կորուստ:
Այն հաճախ նաև անվանում են Լուի Գերինգի հիվանդություն (բեյսբոլիստ, ում մոտ ախտորոշվել է այս հիվանդությունը)։
Ի՞նչ է կողմնային ամիոտրոֆիկ սկլերոզը
ԿԱՍ-ն պատկանում է համանման ախտանիշներով հիվանդությունների մի խմբի, որը կոչվում է շարժիչ նեյրոնի հիվանդություն։ Բժիշկները սովորաբար չգիտեն, թե ինչու է ԿԱՍ-ն զարգանում: Որոշ դեպքեր կարող են ժառանգվել:
ԿԱՍ-ը հաճախ սկսվում է վերջույթներում մկանային թրթռոցով և թուլությամբ կամ խոսքի աղավաղումով: Ի վերջո հիվանդությունն ազդում է շարժման, խոսելու, սնվելու և շնչառության համար պատասխանատու մկանների վերահսկողության վրա: Մահացու ելքով այս հիվանդության որևէ բուժում գոյություն չունի, սակայն դեղերը կարող են օգնել ախտանիշների մեղմացմանը:
ԿԱՍ-ի հաճախականությունը կազմում է տարեկան 1-2 դեպք 100 հազար բնակչի հաշվով: Հիվանդությունն ախտահարում է բոլոր տարիքի մարդկանց, ավելի հաճախ՝ տղամարդկանց, սակայն սովորաբար սկսվում է 60 տարեկանից:
Կողմնային ամիոտրոֆիկ սկլերոզի ախտանիշները
ԿԱՍ-ի գանգատները և ախտանիշները խիստ տարբեր են՝ կախված նրանից, թե որ նյարդային բջիջներն (նեյրոններն) են ախտահարվել: Հիվանդությունն ավելի հաճախ ընթանում է հետևյալ ախտանիշների հարաճուն վատթարացմամբ՝
- քայլելու կամ նորմալ առօրյա գործերն անելու դժվարություններ
- հաճախակի՝ սայթաքումներ և վայր ընկնելը
- ոտքերում, ոտնաթաթերում կամ սրունք-թաթային շրջանի թուլություն
- ձեռքերի թուլություն կամ նախկին ճարպկության կորուստ
- խոսքի աղավաղում (քթային երանգ) կամ կլման դժվարացում
- ձեռքերի, ուսագոտու և լեզվի մկանների կծկանքներ և թրթռում, ինչպես նաև ձգվածություն (սպաստիկություն) և հիպերռեֆլեքսիա
- ոչ տեղին լաց, ծիծաղ կամ հորանջոց
- կոգնիտիվ (ճանաչողական) և վարքաբանական փոփոխություններ:
ԿԱՍ-ը հաճախ սկսվում է ձեռքերից, ոտքերից կամ վերջույթներից, որից հետո տարածվում է դեպի մարմնի մյուս շրջաններ: Հիվանդության զարգացման և նյարդաբջիջների մահացմանը զուգահեռ մկանները դառնում են ավելի ու ավելի թույլ և հյուծված (ատրոֆիա): Հիվանդության ուշ շրջանում հարաճուն թուլությունը տարածվում է ծամիչ, կուլ տալու, խոսելու և շնչառական մկանների վրա:
ԿԱՍ-ի վաղ փուլերում ցավեր չկան. դրանք տարածված չեն նաև ուշ փուլերում: ԿԱՍ-ը սովորաբար չի ազդում միզապարկի վերահսկման կամ զգացողությունների վրա, ինչպիսիք են տեսողությունը, լսողությունը, համի զգացողությունը և հոտառությունը:
ԿԱՍ-ով տառապող հիվանդների մոտ կեսն ունի մեղմ արտահայտված ճանաչողական և վարքագծային խանգարումներ, իսկ 10֊15 %֊ը՝ դեմենցիա (թուլամտություն):
Մոտ 70 % դեպքերում ախտահարումը սկսվում է վերջույթներից, իսկ 25 % դեպքերում՝ դեմքի, բերանի և կոկորդի մկաններից։ Վերջապես, մոտ 5 % դեպքերում սկզբում ախտահարվում են կեցվածքի մկանները։ Բոլոր դեպքերում հիվանդությունը տարածվում և ախտահարում է մարմնի մնացած շրջանները։
Հիվանդության սկզբից հաշված ապրելիությունը 2-ից 4 տարի է, իսկ մահվան հիմնական պատճառը շնչառական անբավարարությունն է: Համեմատած ԿԱՍ-ի մնացած ձևերի հետ՝ վերջույթների ախտահարումով հիվանդներն ունեն ավելի երկար ապրելիություն։
Կողմնային ամիոտրոֆիկ սկլերոզի պատճառները
ԿԱՍ-ն ընթանում է ուղեղի կեղևում, ուղեղացողունում (ուղեղաբուն) և ողնուղեղում կամային շարժումները կառավարող նեյրոնների դեգեներատիվ ախտահարմամբ և մահով:
ԿԱՍ-ի վերջնական պատճառը մինչ օրս մնում է չբացահայտված, թեև 5-10% դեպքերում ժառանգվում է ծնողներից:
Դուք չեք կարող ԿԱՍ-ով վարակվել մեկ այլ մարդուց:
Ռիսկի գործոններ
ԿԱՍ-ի հաստատված ռիսկի գործոններից են՝
- ժառանգականություն (5-10% դեպքերում՝ ընտանեկան ԿԱՍ, որոնց երեխաներն ունեն նույն հիվանդությունը ժառանգելու 50/50 շանս)
- տարիք (ավելի հաճախ հանդիպում է 40-60 տարիքային խմբում)
- սեռ (մինչև 65 տարեկանը քիչ ավելի տարածված է տղամարդկանց շրջանում)
- գենետիկա։
ԿԱՍ-ի դրսևորմանը նպաստող միջավայրային գործոններից են՝
- ծխախոտի օգտագործում
- թույների ազդեցություն (կապար և այլն)
- զինուժում ծառայություն:
Կողմնային ամիոտրոֆիկ սկլերոզի ախտորոշումը
ԿԱՍ-ի սկզբնական փուլերում ախտորոշումը բավականին դժվար է, քանի որ գանգատները կարող են նմանվել այլ հիվանդությունների համանման նշաններին: Բժիշկը կարող է ձեզ ուղեգրել նյարդաբանի խորհրդատվության:
Ձեզ կարող են առաջարկվել նաև որոշ հետազոտություններ, այդ թվում՝
- նյարդամկանային գործունեությունը գնահատող հետազոտություններ` էլեկտրոմիոգրամա, նյարդային հաղորդականության ստուգում և այլն
- մագնիսա-ռեզոնանսային տոմոգրաֆիա (ՄՌՏ)` այլ հիվանդությունների ժխտում (օրինակ՝ ողնուղեղային ուռուցքներ)
- արյան և մեզի թեստեր
- գոտկային պունկցիա
- մկանի բիոպսիա:
Կողմնային ամիոտրոֆիկ սկլերոզի բուժումը
ԿԱՍ-ի որևէ հատուկ բուժում գոյություն չունի, և բժշկի նշանակումներն ավելի շուտ ուղղված են գանգատների մեղմացմանը և շարժունակության պահպանմանը (օրինակ՝ Ռիլուզոլ, Էդարվարոն և այլն):
Ոչ դեղորայքային բուժումը ներառում է՝
- շնչառության խնամք
- ֆիզիոթերապիա
- զբաղվածության թերապիա
- խոսքի թերապիա
- սննդանյութային օժանդակություն
- սոցիալ-հոգեբանական աջակցություն:
ԿԱՍ-ով հիվանդների մեծ մասը մի քանի տարվա ընթացքում զարգացող բարդություններից մահանում է, սակայն որոշ հիվանդներ կարող են ապրել ավելի երկար ժամանակ:
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 28-02-2021
Վերջին վերանայում՝ 30-04-2024