Դյուշենի մկանային դիստրոֆիան մկանային դիստրոֆիայի ծանր տեսակ է, որի ժամանակ մկանային թուլության ախտանշանները սովորաբար սկսվում են մոտ չորս տարեկանում, տղաների շրջանում և արագորեն վատթարանում են:
Այն հաշմանդամության հասցնող ժառանգական հիվանդություն է, որն ընթանում է մկանային գործունեության աստիճանական կորստով, ինչն ազդում է երեխաների առօրյա շարժումների և ակտիվության վրա: Նման դեպքերում բժիշկների և աջակցող կազմակերպությունների նպատակը դառնում է հիվանդների և նրանց ընտանիքների կյանքի որակը հնարավոր լավագույն մակարդակի վրա պահպանելուն օգնելը:
Ի՞նչ է Դյուշենի մկանային դիստրոֆիան
Դյուշենի մկանային դիստրոֆիան (ԴՄԴ) մկանային դիստրոֆիայի առանձին տեսակ է, որը պատճառվում է ԴՄԴ գենի մուտացիայով:
ԴՄԴ գենը մասնակցում է դիստրոֆին կոչվող սպիտակուցի արտադրությանը, որը կարևոր դերակատարում ունի մկանների ուժի, պաշտպանության և վերականգնման մեջ և մասնակցում է մկանաթելերի բջջաթաղանթի աբողջականությունը պահպանմանը: Դյուշենի մկանային դիստրոֆիայով մարդկանց մոտ այս սպիտակուցի արտադրությունը կրճատված կամ դադարած է, որի պատճառով նրանց մկաններն ավելի հեշտությամբ են վնասվում և ոչ նորմալ գործում:
ԴՄԴ գենի մուտացիան ժառանգվում է ծնողներից (2/3) կամ պատճառվում պտղի գենետիկ փոփոխության արդյունքում (1/3):
Սովորաբար մկանների կորուստը սկսում է ազդրերից և կոնքի մկաններից, որոնց հետևում են ձեռքերի մկանները:
Մկանային դիստրոֆիայի տեսակները
Կան մկանային դիստրոֆիայի բազմաթիվ տեսակներ, որոնցից Դյուշենի մկանային դիստրոֆիան երեխաների շրջանում ամենահաճախ հանդիպողն է:
Բեքերի մկանային դիստրոֆիան խիստ նման է Դյուշենի մկանային դիստրոֆիային: Երկու հիվանդությունների պատճառն էլ նույնն է, սակայն Բեքերի դիստրոֆիան ընթանում է ավելի թեթև և գանգատների քիչ տարբերությամբ:
Դյուշենի մկանային դիստրոֆիայի նշանները
Առաջինը, ինչը ծնողները սովորաբար նկատում են, այն է, որ իրենց երեխան չի հասնում տարիքային զարգացման փուլերին: Նրանք նաև նշում են, որ երեխան հաճախակի վայր է ընկնում, քայլում կամ վազում է տարօրինակ և անհարմար ձևով, օրինակ, հակված է քայլելու ոտնաթաթերի առջևի մասով, քանի որ սրունքների մկանային տոնուսը բարձրացած է։
Ավելի ուշ Դյուշենի մկանային դիստրոֆիայով երեխաների մոտ կարող են զարգանալ՝
- մկանային թուլություն, որն ազդում է նրանց կեցվածքի (նաև՝ կմախքային դեֆորմացիաների պատճառով, օրինակ՝ սկոլիոզ), ինչպես նաև շարժողական հմտությունների վրա (քայլքի և վազք), բերում պառկած կամ նստած դիրքից վեր կենալու դժվարության, ինչպես նաև մշտական հոգնածության զգացման
- հոդային շարժունակության սահմանափակումներ, որի պատճառը մկանների կարճացումն է
- սրտամկանի հետ կախված խնդիրներ, որը բերում է սրտի կծկողական գործունեության խանգարման
- մկանային թուլության խորացմամբ պայմանավորված շնչառության հետ կապված խնդիրներ:
Ախտահարված մկանները կարող են ավելի մեծ թվալ ճարպի կուտակման հաշվին։ Երեխաների մեծ մասն արդեն 12 տարեկանում կորցնում է քայլելու ունակությունը:
Դյուշենի մկանային դիստրոֆիայի ախտորոշումը
Ձեր երեխայի մոտ Դյուշենի մկանային դիստրոֆիա կասկածելիս բժիշկը կարող է առաջարկել արյան և գենետիկ թեստեր: Արյան թեստով կարող է հայտնաբերվել կրեատինկինազ (CK) ֆերմենտի ակտիվության բարձրացում: Այնուամենայնիվ, ախտորոշումը հաստատվում է ԴՄԴ գենետիկ թեստով, իսկ անորոշ պատասխանի դեպքում՝ նաև մկանի բիոպսիայով դիստրոֆին սպիտակուցի որոշմամբ:
Հիվանդությունը սովորաբար ախտորոշվում է 3-7 տարեկան երեխաների շրջանում:
Դյուշենի մկանային դիստրոֆիայի բուժումը և խնամքը
Մինչ օրս հիվանդության հատուկ բուժում գոյություն չունի, ուստի բժշկի նշանակումներն ուղղված են միայն ախտանիշների մեղմացմանը և կյանքի որակի հնարավորինս բարելավմանը:
Հիվանդության բուժմամբ սովորաբար զբաղվում են նյարդաբանները՝ ներգրավելով այլ մասնագետների՝ ֆիզիոթերապևտ, պոդիատրիստ, խոսքի պաթոլոգ, հոգեբան և այլն:
Ավելի հաճախ նշանակվում է մկաններն ամրապնդող և ձգող վարժություններ, տեղաշարժմանն օժանդակող միջոցներ (օրինակ՝ օրթոպեդիկ գոտիներ, անվասայլակներ) և այլն: Ստերոիդները նշանակվում են հիվանդության հարաճուն զարգացումը դանդաղեցնելու համար, սակայն այս դեղերն ունեն որոշակի կողմնակի ազդեցություններ:
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 29-03-2020
Վերջին վերանայում՝ 08-08-2024