Տենդոնիտ (տենդինիտ, ջլի բորբոքում) -

Տենդոնիտը կամ տենդինիտը մկանային ջլի գրգռումը կամ բորբոքումն է, որը կարող է զարգանալ մարմնի տարբեր շրջաններում, սակայն ավելի հաճախ հանդիպում է ուսերի, արմունկների, դաստակների, ծնկների և ոտնաթաթերի շրջանում:

Եթե ջլի հետ միասին ախտահարվում է այն ծածկող լորձաթաղանթային շերտը (ձուսպային բունոց), ապա բժիշկներն ախտորոշում են տենդոսինովիտ կամ տենդովագինիտ (ջլաբունոցաբորբ, ջլաձուսպաբորբ): Իրականում այս բոլոր տերմինները հաճախ կիրառվում են մեկը մյուսի փոխարեն, իսկ արտասահմանյան գրականության մեջ տենդոնիտը կամ տենդոսինովիտը ներառում են ջլերի և դրանց ձուսպաթաղանթի բորբոքման միմյանց հետ խիստ փոխկապակցված բոլոր դեպքերը:

Տենդոնիտը հանգիստ պայմաններում հաճախ ինքնուրույն լավանում է, սակայն երբեմն բուժման անհրաժեշտություն է ծագում, հատկապես, եթե առկա է մշտական ցավ:

Ի՞նչ է տենդոնիտը

Տենդոնիտը բորբոքված և ցավոտ ջիլն է: Ջլերը կազմված են ներդակազմ շարակցական հյուսվածքից, որոնք մկաններն ամրացնում են ոսկրերին և անմիջականորեն մասնակցում ձեր շարժումներին կամ տեղաշարժմանը:

Ջլերի հիվանդությունները կարող են ի հայտ գալ սուր (հանկարծակի սկսվող), օրինակ՝ սպորտային վնասվածքների ժամանակ և քրոնիկ (դանդաղորեն), երբ ջիլն աստիճանաբար մաշվում է գերօգտագործման կամ կրկնակի օգտագործման պատճառով: Երկրորդ դեպքում, երբ առկա է ջլերի քրոնիկ ախտահարում, բժիշկներն ավելի հաճախ օգտագործում են տենդինոպաթիա կամ տենդինոզ տերմինները:

Տենդոնիտի ախտանիշները

Տենդոնիտի հիմնական ախտանիշներն ախտահարված ջլի ցավերն են և թուլացումը: Ցավերը սովորաբար սաստկանում են ախտահարված ջիլն աշխատացնելիս:

Այլ նշաններից են՝

• այտուցվածություն
• ջլի շարժմանն ուղեկցող խրթոցի կամ ճռթոցի զգացողություն
• ջլի վրա ուռածություն
• ախտահարված շրջանում թուլության զգացում:

Եթե ունեք վերոնշյալ ախտանիշները կամ դրանցից մեկնումեկը, որոնք տվյալ շրջանը մի քանի օր հանգիստ տալուց հետո չեն վերանում, անհրաժեշտ է դիմել ձեր բժշկին։

Տենդոնիտի ախտորոշումը

Տենդոնիտի ախտորոշումը սովորաբար որևէ դժվարություն չի ներկայացնում: Բժիշկը տենդոնիտի մասին կարող է կասկածել ձեր գանգատները լսելուց և ախտահարված շրջանը զննելուց հետո: Նույն կերպ, ախտորոշումը հաստատելու համար նա կարող է ձեզ ուղեգրել ռենտգեն պատկերման կամ գեևձայնային հետազոտության։

Տենդոնիտի բուժումը

Տենդոնիտները հաճախ շարունակվում են միայն մի քանի օր, սակայն կան դեպքեր, երբ դրանց ընթացքը ձգձգվում է: Ցավերի դեպքում կարևոր է տվյալ ջլի շարժման հետ կապված հոդին կամ վերջույթին հանգիստ տալը: Բժիշկը նաև կարող է նշանակել սառցեպարկ կամ որոշ ցավազրկող դեղեր:

Ախտահարված շրջանի այտուցը կանխելու համար դուք պետք է խուսափեք գերտաք լոգանքից, տաքացնող միջոցներից (ջեռակ), ալկոհոլից և մերսումներից: Ցավերի բացակայության ընթացքում փորձեք զգուշորեն շարունակել ախտահարված շրջանի շարժումները, որ ձեր ջիլը չպնդանա:

Ձեր լիարժեք շարժունակության վերականգնմանը կարող են օգնել նաև ֆիզիոթերապևտիկ միջոցառումները կամ բուժական ֆիզկուլտուրան:

Ավելի լուրջ բորբոքման ժամանակ բժիշկը կարող է նշանակել կորտիկոստերոիդների տեղային ներարկումներ: Հազվադեպ կարող է ցուցված լինել վիրահատական բուժումը:

Տենդոնիտի կանխարգելումը

Եթե նախկինում ունեցել եք տենդոնիտ, անհրաժեշտ է խոսել ձեր բժշկի կամ նրա խորհրդով՝ այլ մասնագետի հետ, որ հիվանդության կրկնություն տեղի չունենա: Նրանք կարող են խորհուրդ տալ որևէ ֆիզիկական աշխատանք կատարելուց առաջ նախավարժանքի կամ ախտահարված շրջանի մկաններն ամրացնող որոշ խորհուրդներ:

Նույն կերպ, ցանկալի է, որ ձեր աշխատավայրում անցկացնեք էրգոնոմիկ գնահատում՝ հարմարեցնելով ձեր աթոռը, համակարգիչը և այլ իրերն ու պարագաներն այնպես, որ խուսափեք ջլերի գերլարվածությունից: