Աուտիզմ (աուտիստիկ սպեկտրի խանգարում)

1 րոպե

Աուտիստիկ սպեկտրի խանգարումը գլխուղեղի զարգացման հետ կապված վիճակ է, որն ազդում է այն բանի վրա, թե ինչպես է մարդը ընկալում և շփվում ուրիշների հետ՝ խնդիրներ առաջացնելով սոցիալական փոխազդեցության և հաղորդակցության մեջ:

Այս խանգարումը նաև ներառում է վարքագծի սահմանափակ և կրկնողական մոդելները: Աուտիստիկ սպեկտրի խանգարման մեջ «սպեկտր» տերմինը վերաբերում է ախտանիշների և ծանրության աստիճանների լայն շրջանակին:

Համաձայն Ամերիկյան հոգեբույժների ասոցիացիայի DSM-IV ուղեցույցի, աուտիստիկ սպեկտրի խանգարումը ներառում է վիճակներ, որոնք նախկինում համարվում էին առանձին հիվանդություններ կամ խանգարումներ: Դրանք են՝

• աուտիզմ
• Ասպերգերի համախտանիշ
• մանկական դիզինտեգրատիվ խանգարում
• պերվազիվ զարգացման խանգարում՝ առանց լրացուցիչ ճշգրտման կամ ատիպիկ աուտիզմ (անգլերեն՝ PDD-NOS):

Աուտիստիկ սպեկտրի խանգարումը երբեմն անվանում են աուտիստիկ փոփոխություններ («խանգարում» բառից խուսափելու համար), իսկ բժիշկները աուտիստիկ սպեկտրի խանարգումը և աուտիզմը օգտագործում են փոխադարձաբար:

Աուտիզմի սպեկտրի խանգարումը սկսվում է վաղ մանկական տարիքում և ի վերջո հանգեցնում է հանրային գործունեության խնդիրների, այդ թվում հասակակիցների և այլ մարդկանց հետ շփումներում, դպրոցում և աշխատավայրում: Հաճախ երեխաների մոտ աուտիզմի առաջին ախտանիշները դրսևորվում են կյանքի առաջին տարվա ընթացքում: Երեխաների մի փոքր մասը, կարծես, նորմալ զարգանում է առաջին տարում, սակայն անցնում է ետաճի (ռեգրեսիայի) շրջան 18-ից 24 ամսականում, երբ նրանց մոտ զարգանում են աուտիզմի ախտանիշներ:

Թեև աուտիստիկ սպեկտրի խանգարման բուժում չկա, ինտենսիվ, վաղ բուժումը կարող է մեծ փոփոխություն մտցնել շատ երեխաների կյանքում: