Ախտորոշում - Աուտիզմ

Ձեր երեխայի բժիշկը կանոնավոր ստուգումների ժամանակ կփնտրի զարգացման հետաձգման նշաններ:

Եթե ձեր երեխան դրսևորի աուտիստիկ սպեկտրի խանգարման որևէ ախտանիշ, ձեզ հավանաբար կուղեգրեն աուտիզմով երեխաների բուժմամբ զբաղվող մասնագետի մոտ գնահատման համար, օրինակ՝ մանկական հոգեբույժ կամ հոգեբան, մանկական նյարդաբան կամ զարգացման մանկաբույժ:

Աուտիստիկ սպեկտրի խանգարումը տարբերվում է ախտանիշներով և ծանրության աստիճաններով, ուստի ախտորոշումը կարող է դժվար լինել: Խանգարումը որոշելու համար որևէ հատուկ բժշկական թեստ չկա: Դրա փոխարեն, մասնագետը կարող է՝

• զննել ձեր երեխային և հարցնել, թե ինչպես են ձեր երեխայի սոցիալական շփումները, հաղորդակցման հմտությունները և վարքագծերը զարգացել և փոխվել ժամանակի ընթացքում
• ձեր երեխային առաջարկել թեստեր, որոնք գնահատում են նրա լսողությունը, խոսքը, լեզուն, զարգացման մակարդակը, սոցիալական և վարքաբանական խնդիրները
• ձեր երեխային ներկայացնել սոցիալական և հաղորդակցման փոխազդեցություններ և գնահատել արդյունքը
• օգտագործել Ամերիկյան հոգեբույժների ասոցիայի կողմից հրապարակված Հոգեկան խանգարումների ախտորոշիչ և վիճակագրական ձեռնարկը (DSM-5)
• ախտորոշման որոշման մեջ ներգրավել այլ մասնագետների
• առաջարկել գենետիկ թեստ, որ ստուգի ձեր երեխայի մոտ որևէ գենետիկական խանգարման առկայությունը, ինչպիսիք են՝ Ռետի համախտանիշը կամ փխրուն X համախտանիշը:

Կան մի քանի ախտորոշիչ մեթոդներ, օրինակ՝ Աուտիզմի ախտորոշման վերանայված հարցազրույց ծնողների հետ (ADI-R) և Աուտիզմի ախտորոշման դիտարկման ժամանակացույց (ADOS): Մանկական աուտիզմի վարկանշային սանդղակը (CARS) գլխավորապես օգտագործվում է կլինիկական պայմաններում աուտիզմի ծանրության աստիճանը գնահատելիս:

Բժիշկները ոչ միայն ախտորոշում են աուտիզմը, այլև որոշում հիվանդության զարգացման փուլն ըստ աուտիստիկ սպեկտրի խանգարման (ԱՍԽ) չափորոշիչի, ըստ որի այս խանգարմամբ մարդիկ բաժանվում են երեք մակարդակի՝

• ովքեր աջակցության կարիք ունեն (մակարդակ 1)
• ովքեր զգալի աջակցության կարիք ունեն (մակարդակ 2)
• ովքեր խիստ աջակցության կարիք ունեն (մակարդակ 3):