Պատճառներ - Ֆիբրոմիալգիա

Բազմաթիվ հետազոտողներ կարծում են, որ կրկնվող նյարդային գրգռումը հանգեցնում է ֆիբրոմիալգիա ունեցող մարդկանց գլխուղեղի և ողնուղեղի փոփոխության (կենտրոնական սենսիտիզացիայի տեսություն):

Այս փոփոխությունը ներառում է գլխուղեղում որոշակի քիմիական նյութերի մակարդակի ոչ նորմալ աճ, որոնք ազդանշան են տալիս ցավի մասին:

Բացի այդ, գլխուղեղի ցավային ընկալիչները (ռեցեպտորներ), կարծես, զարգացնում են ցավի հիշողության մի տեսակ և դառնում զգայուն, ինչը նշանակում է, որ դրանք կարող են չափից ավելի ուժեղ արձագանքել ցավային և ոչ ցավային ազդանշաններին: Սա չի նշանակում, որ ցավն իրական չէ, այլ այն, որ ցավը ծագում է գլխուղեղում, այլ ոչ թե մկաններում և ոսկրերում:

Հավանաբար, կան բազմաթիվ գործոններ, որոնք հանգեցնում են այս փոփոխություններին:

• Գենետիկա. ֆիբրոմիալգիան հակված է առաջանալ ընտանիքներում, ուստի կարող են լինել որոշակի գենետիկ մուտացիաներ, որոնք կարող են ձեզ ավելի խոցելի դարձնել այդ խանգարման զարգացման նկատմամբ:
• Վարակներ. որոշ հիվանդություններ, ըստ երևույթին, հրահրում կամ խորացնում են ֆիբրոմիալգիան:
• Ֆիզիկական կամ հուզական իրադարձություններ. ֆիբրոմիալգիան երբեմն կարող է առաջանալ ֆիզիկական պատահարի պատճառով, ինչպիսին է ավտովթարը: Երկարատև հոգեբանական սթրեսը նույնպես կարող է առաջացնել այս վիճակը:

Հետազոտողները նաև որոշակի փոխկապվածություն են նկարագրում Ֆիբրոմիալգիայի և այլ «գերզգայունության համախտանիշների» հետ, ինչպիսիք են քրոնիկ հոգնածության համախտանիշը (միալգիկ էնցեֆալիտ), բազմակի քիմիական գերզգայունությունները և գրգռված աղու համախտանիշը:

Ռիսկի գործոններ

Ֆիբրոմիալգիայի ռիսկի գործոնները ներառում են հետևյալը:

• Ձեր սեռը. ֆիբրոմիալգիան ավելի հաճախ է ախտորոշվում կանանց, քան տղամարդկանց:
• Ընտանեկան պատմություն (անամնեզ). հնարավոր է, որ դուք ֆիբրոմիալգիայով ունենաք, եթե ձեր ծնողը կամ քույրն ու եղբայրը նույնպես ունեն այդ վիճակը:
• Այլ խանգարումներ. եթե ունեք օստեոարթրիտ, ռևմատոիդ արթրիտ կամ գայլախտ (լուպուս), դուք կարող եք ֆիբրոմիալգիայի զարգացման ավելի մեծ հավանականություն ունենալ: