Կիստոզ (ցիստիկ) ֆիբրոզը ժառանգական խանգարում է, որը ծանր վնաս է հասցնում թոքերին, մարսողական համակարգին և այլ օրգաններին:
Կիստոզ ֆիբրոզն ազդում է լորձի, քրտինքի և մարսողական հյութեր արտադրող բջիջների վրա: Այս արտազատվող հեղուկները սովորաբար ջրիկ են և շարժուն: Սակայն, կիստոզ ֆիբրոզով հիվանդ մարդկանց մոտ արատավոր գենը հանգեցնում է նրան, որ արտազատուկները դառնում են կպչուն և թանձր (մածուցիկ): Որպես քսանյութ գործելու փոխարեն, դրանք փակում են խողովակները, ծորաններն և անցուղիները, հատկապես թոքերում և ենթաստամոքսային գեղձում:
Չնայած կիստոզ ֆիբրոզը հարաճուն զարգացող է և պահանջում է ամենօրյա խնամք, հիվանդները հաճախ կարողանում են հաճախել դպրոց կամ աշխատել: Նրանք կարող են ունենալ ավելի լավ կյանքի որակ, քան նախորդ տասնամյակներում: Սքրինինգի և բուժման բարելավումների շնորհիվ կիստոզ ֆիբրոզ ունեցող մարդիկ այժմ կարող են ապրել 30-40 տարի, իսկ ոմանք՝ անցնել 50 տարեկանը:
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 26-05-2019
Վերջին վերանայում՝ 29-04-2024