Ակնեի բարդություններն ավելի հաճախ դրսևորվում են ավելի մուգ, քան ավելի բաց մաշկի տեսակներով մարդկանց շրջանում:
- Սպիներ. ակնեին բնորոշ մաշկային ձևափոխումները կարո են վնասել բուն մաշկը (դերմա) և լավանալուց հետո թողնել ակնեի սպիներ և պինդ կելոիդներ: Ամենատարածվածն ակնեին բնորոշ ատրոֆիկ սպին է: Ակնեի պատճառով առաջացած կելոիդ սպիները առավել հաճախ զարգանում են տղամարդկանց և մուգ մաշկով մարդկանց շրջանում: Դրանք սովորաբար տեղակայվում են իրանին:
- Մաշկային փոփոխություններ. Ակնեի լավացումից հետո ախտահարված մաշկը կարող է գունափոխվել՝ դառնալով ավելի մուգ (հիպերպիգմենտացիա, ավելի հաճախ՝ որպես հանգուցավոր ակնեի հետևանք) կամ ավելի բաց (հիպոպիգմենտացիա): Հետբորբոքային հիպերպիգմենտացիան կարող է կանխվել և գունաթափվել ժամանակի ընթացքում, սակայն չբուժված հետբորբոքային հիպերպիգմենտացիան կարող է տևել ամիսներ, տարիներ կամ ողջ կյանքի ընթացքում մնալ անփոփոխ, եթե ախտահարվել են մաշկի խորը շերտերը։
- Հոգեբանական և սոցիալական խնդիրներ. որոշ դեռահասների շրջանում ակնեի վերոնշյալ հետևանքները, հատկապես, եթե առաջանում են դեմքին, կարող են բերել հոգեբանական խնդիրների, ընկճվածության և ինքնամեկուսացման:
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 25-05-2021
Վերջին վերանայում՝ 04-04-2024