Բարդություններ

Մեթիցիլին-կայուն ոսկեգույն ստաֆիլոկոկային (ՄԿՈՍ, անգլերեն՝ MRSA) վարակները կարող են դիմակայել բազմաթիվ սովորական հակաբիոտիկների ազդեցությանը, ուստի դրանք ավելի դժվար է բուժել:

Կելոիդները վարակիչ կամ քաղցկեղածին չեն:

Ինքնասպանության մտքերը և ինքնասպանության փորձը թողնում են խորը հուզական ազդեցություն:

Որոշակի իրավիճակներում տոնիկ-կլոնիկ կամ գեներալիզացված ցնցում ունենալը կարող է վտանգ ներկայացնել ինչպես ձեզ, այնպես էլ այլ մարդկանց:

Շատ մեծ տարիքի չափահասները և շատ փոքր երեխաները ենթարկվում են թունավոր կարիճի խայթոցից մահանալու ամենամեծ ռիսկին, հատկապես ժամանակին պատշաճ բուժում չստանալու պայմաններում:

Շիզոաֆեկտիվ խանգարումով մարդիկ ենթարկվում են հետևյալ բարդությունների մեծացած ռիսկին։

Շատ դեպքերում բրուքսիզմը լուրջ բարդություններ չի առաջացնում։

Անցողիկ գլոբալ ամնեզիան ինքնին բարդությունների կամ երկարաժամկետ հետևանքների չի հանգեցնում:

Նեյտրոպենիան կարող է ձեզ ավելի խոցելի դարձնել վարակների նկատմամբ:

Վտանգավոր ներքին արյունահոսություն կարող է առաջանալ, երբ ձեր արյան թիթեղիկների (թրոմբոցիտների) քանակը կտրուկ կրճատվում է՝ հասնելով 1 միկրոլիտրում 10 հազար և ավելի ցածր մակարդակի:

Էսենցիալ թրոմբոցիտեմիան կարող է հանգեցնել մի շարք կյանքին սպառնացող հավանական բարդությունների:

Ոտնաթաթի էպիդերմոֆիտիան կամ մարզիկի ոտնաթաթի ժամանակ վարակը կարող է տարածվել մարմնի այլ տաք, խոնավ շրջաններ:

Քրոնիկ լիմֆոցիտային լեյկոզը կարող է առաջացնել այնպիսի բարդություններ:

Գինեկոմաստիան քիչ ֆիզիկական հետևանքներ ունի:

Աճուկային ճողվածքի բարդությունները ներառում են հետևյալը:

Շյոգրենի համախտանիշի ամենատարածված բարդությունները կապված են աչքերի և բերանի խոռոչի հետ:

Սրտամկանի ինֆարկտի բարդությունները հաճախ պայմանավորված են սրտամկանի վնասումով:

Ամիլոիդոզը կարող է թիրախավորել և լրջորեն վնասել տարբեր, այդ թվում՝ կենսականորեն կարևոր օրգաններ և համակարգեր: