Ախտորոշում - Ներանոթային տարածուն մակարդում

Դիսեմինացված (տարածուն) ներանոթային մակարդման (ԴՆՄ) համախտանիշի վաղ ախտորոշումը կարող է մարդկային կյանք փրկել:

ԴՆՄ համախտանիշի առկայության վերաբերյալ բժիշկը կարող է կասկածել՝ ելնելով ձեր գանգատներից, առողջական վիճակից և անամնեզից, ինչպես նաև բուժզննման և արյան թեստի արդյունքներից:

Բժիշկը կարող է ձեզ հարցեր տալ ոչ վաղ անցյալում տարած հիվանդությունների, վնասվածքների կամ առողջական այլ խնդիրների վերաբերյալ, որոնք կարող են ԴՆՄ զարգացման պատճառ հանդիսանալ:

Բուժզննումը կարող է օգտակար տեղեկատվություն տրամադրել նույն այդ հիվանդությունների կամ սկսվող ԴՆՄ-ի մասին, օրինակ՝ արյունազեղումների կամ արյունահոսությունների հայտնաբերում:

ԴՆՄ-ի ախտորոշումը հաստատելու համար բժիշկը ձեզ կարող է նշանակել տարբեր, հատկապես՝ մակարդելիության գործոնների վերաբերյալ արյան թեստեր: Օրինակ, բժշկին կարող են հետաքրքրել հետևյալ հարցերը՝

• ինչքա՞ն լավ է ձեր արյունը մակարդվում և ինչքա՞ն է տևում այս գործընթացը
• ձեր արյան կարմիր բջիջների (էրիթրոցիտներ), թիթեղիկների (թրոմբոցիտներ) և սպիտակ բջիջների (լեյկոցիտներ) քանակները
• ինքա՞ն լավ են ձեր երիկամները և լյարդը գործում
• ձեր արյան մեջ շաքարի (գլյուկոզ) և էլեկտրոլիտների մակարդակները
• ձեր արյան մեջ ֆիբրինոգենի մակարդակը՝ սպիտակուց, որն օգտագործվում է արյան մակարդուկի ձևավորման մեջ:

ԴՆՄ համախտանիշի ախտորոշումը դրվում է արյան թեստերի հիման վրա, որոնցում կարող են հայտնաբերվել՝

• թրոմբոցիտների քանակի կրճատում (թրոմբոցիտոպենիա` < 100.000, առավել ևս՝ < 50.000)
• պրոթրոմբինային (PT) ժամանակի երկարացում, եթե նորմայից շեղումը առնվազն 3 վրկ. է, առավել ևս՝ 6 3 վրկ.
• ցածր ֆիբրինոգեն (< 1,0 գ/լ)
• բարձր D-դիմեր, որը ֆիբրինի քայքայման վերջնանյութերից է:

Հիմնվելով լաբորատոր ցուցանիշների վրա, բժիշկները հաճախ որոշում են ԴՆՄ-ի զարգացման փուլը և ծանրության աստիճանը: