Ռեակտիվ արթրիտ. ախտորոշում

Արտաքին զննման ժամանակ բժիշկը կստուգի հոդերի ախտահարման նշանները՝ այտուցվածություն, տեղային ջերմություն և լարվածություն, շարժումների սահմանափակում և այլն:

Բժիշկը նաև կզննի ձեր աչքերը և մաշկը, որ ստուգի բորբոքման (կոնյուկտիվիտ) կամ ցանավորման առկայությունը:

Ռեակտիվ արթրիտի ախտորոշման հաստատումը կարող է պահանջել մի շարք հետազոտություններ:

Արյան թեստեր

Բժիշկը կարող է առաջարկել որոշ արյան թեստեր, որ ստուգի՝

• անցյալում տարած կամ առկա վարակները
• բորբոքման առկայությունը
• հոդաբորբի (արթրիտ) այլ տեսակների հետ կապված հակամարմինների առկայությունը
• ռեակտիվ արթրիտի հետ կապված գենետիկական մարկերները:

Հոդային հեղուկի թեստեր

Բժիշկը նաև կարող է բարակ ասեղի միջոցով ախտահարված հոդից արտածծել քիչ քանակով հեղուկ, որի լաբորատոր հետազոտությամբ կարող են ստուգվել հետևյալ ցուցանիշները:

• Արյան սպիտակ բջիջների (լեյկոցիտներ) քանակ. լեյկոցիտների թվի բարձրացումը կարող է վկայել բորբոքման կամ վարակի առկայության մասին
• Բակտերիաներ. սինովյալ հեղուկում բակտերիաների առկայությունը կարող է վկայել սեպտիկ արթրիտի մասին
• Բյուրեղներ. սինովյալ հեղուկում միզաթթվային բյուրեղների առկայությունը կարող է վկայել պոդագրայի մասին:

Պատկերման հետազոտություններ

Ախտահարված շրջանի ռենտգեն հետազոտությունը օգտակար կարող է լինել ինչպես ռեակտիվ արթրիտի ախտորոշման, այնպես էլ հոդաբորբի այլ տեսակների ժխտման համար: