Բակտերիալ դիզենտերիա (շիգելա). բուժում

Դիզենտերիայի դեպքում խիստ կարևոր է բավարար հեղուկներ ստանալու միջոցով ջրազրկման կանխարգելումը, որը կարող է խորացնել ինտոքսիկացիան և ծանրացնել հիվանդության ընթացքը:

Դիզենտերիան կամ շիգելային վարակը սովորաբար 5-7 օրվա ընթացքում անցնում է իր բոլոր փուլերը: Ավելի հաճախ, փսխման, փորլուծության կամ ջերմելու պատճառով կորցրած հեղուկները վերականգնելը դառնում է ամբողջ բուժման իմաստը և բովանդակությունը, եթե, իհարկե, ձեր ընդհանուր առողջությունը բավարար է, իսկ վարակի ընթացքը՝ թեթև:

Կարևոր է, որ այս ընթացքում խուսափեք այնպիսի դեղեր խմելուց, որոնք ունեն փորլուծությունը մեղմացնող կամ դադարեցնող ազդեցություն, օրինակ՝ Լոպերամիդ (Իմոդիում) կամ Ատրոպին (Լոմոտիլ): «Վարակային» փորլուծության ժամանակ այս դեղերը կարող են ավելի վատթարացնել ձեր առողջական վիճակը: Նույն կերպ, պետք չէ զբաղվել ինքնաբուժմամբ:

Հակաբիոտիկներ

Ծանր շիգելային վարակների ժամանակ հակաբիոտիկները կարող են կրճատել հիվանդության տևողությունը: Սակայն շիգելայի որոշ շտամներ կարող են դրսևորել դեղակայունություն, ուստի թեթև ընթացող վարակների դեպքում բժիշկը կարող է և ոչ մի հակաբիոտիկ չնշանակել:

Բժիշկը կարող է հակաբիոտիկներ նշանակել նաև նորածիններին, մեծ տարիքով, ՄԻԱՎ վարակով կամ իմունային համակարգի հետ կապված խնդիրներ ունեցող մարդկանց, ովքեր ունեն թուլացած իմունային դիմադրողականություն, ինչպես նաև այն դեպքերում, երբ առկա է հիվանդության տարածման մեծ ռիսկ:

Հեղումների և աղի փոխարինում (լրացում)

Ընդհանուր առողջական բավարար վիճակ ունեցող չափահաս մարդկանց համար հիվանդության առաջացրած ջրազրկման ազդդեցությունները կանխարգելելուն ուղղված առատ ջուր խմելը կարող է լինել բավարար:

Երեխաներին կարող է օգտակար լինել խմելու ռեհիդրատացիոն հեղուկների նշանակումը, որոնք առանց դեղատոմսի վաճառվում են բազմաթիվ դեղատներում:

Խիստ ջրազրկված երեխաներին և չափահասներին կարող է առաջարկվել հիվանդանոցային կարճատև բուժում, որի ընթացքում նշանակվում են ներերակային ինֆուզիոն հեղուկներ: Ներերակային աղային լուծույթները կարող են ավելի արագ վերականգնել ջրազրկումը, քան խմելու ձևով տրվող ռեհիդրատացիոն հեղուկները: