Բուժումներ

Գրգռված աղու համախտանիշի (ԳԱՀ) բուժումը կենտրոնանում է ախտանիշների թեթևացման վրա, որ կարողանաք ապրել հնարավորինս առանց գանգատների կամ անհանգստացնող նշանների:

Մեթիցիլին-կայուն ոսկեգույն ստաֆիլոկոկի (ՄԿՈՍ, անգլերեն՝ MRSA) ինչպես առողջապահություն-կապված, այնպես էլ համայնք-կապված շտամները դեռևս արձագանքում են որոշակի հակաբիոտիկներին:

Ստաֆիլոկոկային վարակի բուժումը կարող է ներառել հետևյալը:

Կելոիդ սպիների բուժումը ներառում է մի քանի տարբերակներ:

Ինքնասպանության մտքերի և վարքագծի բուժումը կախված է ձեր կոնկրետ իրավիճակից, ներառյալ ձեր ինքնասպանության ռիսկի մակարդակը և այն հիմնական խնդիրները, որոնք կարող են հանգեցնել հոգեկան ճգնաժամի:

Թեև լատեքսից ալերգիայի ախտանիշները նվազեցնելու համար կան դեղամիջոցներ, վերջնական բուժում գոյություն չունի:

Մեկ անգամ տոնիկ-կլոնիկ կամ գեներալիզացված ցնցում տարած ոչ բոլոր մարդկանց մոտ են ապագայում ցնցումները կրկնվում:

Արևից ալերգիայի բուժումը կախված է ռեակցիայի տեսակից և ախտանիշներից:

Կարիճի խայթոցների մեծ մասը դեղորայքային բուժման կարիք չունի:

Շիզոաֆեկտիվ խանգարում ունեցող մարդիկ սովորաբար առավելագույնս լավ արձագանքում են դեղամիջոցների, հոգեթերապիայի և կյանքի հմտությունների ուսուցման համադրությանը:

Ատամների կրճտոցով ոչ յուրաքանչյուր մարդ բուժման կարիք ունի:

Որոշ դեպքերում քունքստործնոտային հոդի (ՔՍՀ) հիվանդությունների ախտանիշները կարող են անհետանալ առանց բուժման:

Անցողիկ գլոբալ ամնեզիայի համար բուժում չի պահանջվում:

Բուժումը կախված է նեյտրոպենիայի պատճառից և ծանրության աստիճանից:

Թրոմբոցիտոպենիան կարող է ձգվել օրեր կամ տարիներ:

Թրոմբոցիտոզը կարող է պահանջել բուժում, եթե արյան թիթեղիկների քանակը չափազանց բարձր է կամ առկա են լուրջ՝ կյանքին սպառնացող բարդությունների ռիսկեր:

Ձեր բուժման տարբերակները հիմնված են բազմաթիվ գործոնների վրա, ինչպիսիք են ձեր կոկորդի քաղցկեղի տեղակայումը և փուլը, ներգրավված բջիջների տեսակը, դրանց մարդու պապիլոմավիրուսով (HPV) վարակված լինելու նշանները, ձեր ընդհանուր առողջական վիճակը և ձեր անձնական նախապատվությունը:

Եթե ձեր ոտնաթաթի էպիդերմոֆիտիան կամ մարզիկի ոտնաթաթը չի արձագանքում սովորական հակասնկիկային դեղամիջոցներին և տնային միջոցներին, կարող է անհրաժեշտ լինել դիմել բժշկի՝ ավելի ուժեղ ազդող նրբաքսուք (կրեմ) կամ քսուք օգտագործելու համար, ինչպիսիք են Կլոտրիմազոլը (Լոտրիզոն), Էկոնազոլը (Էկոզա, Սպեկտազոլ) կամ Ցիկլոպիրոքսը (Լոպրոքս, Պենլակ):