Արթրիտը կամ հոդաբորբը մեկ կամ մի քանի հոդերի այտուցվածությունն ու ցավոտությունն է:
Կարող է ախտահարվել ինչպես միայն մեկ հոդը (մոնոարթրիտ), այնպես էլ մի քանի հոդեր (պոլիարթրիտ), իսկ հոդաբորբը կարող է դրսևորվել որպես ինքնուրույն կամ առանձին հիվանդություն, ինչպես նաև որպես մեկ այլ՝ արտահոդային հիվանդության ախտանիշներից մեկը։
Արթրիտի հիմնական ախտանշաններն են հոդացավն ու կարկամությունը, որոնք սովորաբար վատանում են տարիքի հետ: Արթրիտի ամենատարածված տեսակներն են օստեոարթրիտը և ռևմատոիդ արթրիտը:
Օստեոարթրիտը հանգեցնում է աճառի քայքայման՝ պինդ, սայթաքուն մակերևույթով հյուսվածք, որը ծածկում է ոսկորների ծայրերը, որտեղ դրանք հոդ են կազմում: Ռևմատոիդ արթրիտը հիվանդություն է, որի ժամանակ իմունային համակարգը գրոհում և վնասում է հոդերը՝ սկսած հոդերի լորձաթաղանթից:
Միզաթթվի բյուրեղները, որոնք ձևավորվում են, երբ արյան մեջ չափազանց շատ միզաթթու կա, կարող են առաջացնել հոդատապ (պոդագրա): Վարակները կամ այլ հիվանդությունները հիվանդությունները, ինչպիսիք են փսորիազը կամ գայլախտը (լուպուս), կարող են առաջացնել արթրիտի այլ տեսակներ:
Բուժման եղանակները տարբերվում են՝ կախված արթրիտի տեսակից: Արթրիտի բուժման հիմնական նպատակներն են մեղմացնել ախտանիշները և բարելավել կյանքի որակը:
Տեսակները
- անկիլացնող սպոնդիլիտ
- պոդագրա
- պատանեկան իդիոպաթիկ արթրիտ
- օստեոարթրիտ
- փսորիազային արթրիտ
- ռեակտիվ արթրիտ
- ռևմատոիդ արթրիտ
- սեպտիկ արթրիտ
- բութ մատի արթրիտ:
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 28-04-2018
Վերջին վերանայում՝ 23-04-2024