Բուժում - Արթրիտ

Արթրիտի բուժումը կենտրոնանում է ախտանիշների մեղմացման և հոդերի գործունեության բարելավման վրա:

Մինչև լավագույն բուժման տարբերակը գտնելը կարող է բժիշկը փորձել մի քանի տարբեր բուժումներ կամ դրանց տարբեր զուգակցումներ:

Դեղորայքային բուժում

Արթրիտի բուժման համար օգտագործվող դեղամիջոցները տարբերվում են՝ կախված արթրիտի տեսակից: Արթրիտի համար սովորաբար օգտագործվում են հետևյալ դեղամիջոցները:

• Ոչ ստերոիդ հակաբորբոքային դեղամիջոցներ (ՈՍՀԲԴ). ՈՍՀԲԴ-ները կարող են թեթևացնել ցավը և նվազեցնել բորբոքումը: Օրինակները ներառում են Իբուպրոֆեն (Ադվիլ, Մոտրին IB և այլն) և Նապրոքսեն նատրիում (Ալեվե): Ավելի ուժեղ ՈՍՀԲԴ-ները կարող են առաջացնել ստամոքսի գրգռում և կարող են մեծացնել սրտամկանի ինֆարկտի կամ ինսուլտի ռիսկը: ՈՍՀԲԴ-ները նաև հասանելի են նրբաքսուքների (կրեմներ) կամ գելերի տեսքով, որոնք կարելի է քսել հոդերի վրա:
• Հակագրգռիչներ. նրբաքսուքների և քսուքների որոշ տեսակներ պարունակում են մենթոլ կամ կապսաիցին՝ այն բաղադրիչը, որը պղպեղը դարձնում է կծու: Այս պատրաստուկները ձեր ցավող հոդը ծածկող մաշկի վրա քսելը կարող է արգելակել հոդերից փոխանցվող ցավային ազդանշանները:
• Ստերոիդներ. կորտիկոստերոիդային դեղամիջոցները, ինչպիսիք է Պրեդնիզոնը, նվազեցնում են բորբոքումն ու ցավը և դանդաղեցնում հոդերի վնասումը: Կորտիկոստերոիդները կարող են տրվել որպես հաբ կամ որպես ցավոտ հոդի մեջ ներարկում: Կողմնակի ազդեցությունները կարող են ներառել ոսկորների թուլացում, քաշի ավելացում և դիաբետ:
• Հիվանդություն-ձևափոխող հակառևմատիկ դեղամիջոցներ (ՀՁՀՌԴ). այս դեղամիջոցները կարող են դանդաղեցնել ռևմատոիդ արթրիտի հարաճուն զարգացումը և փրկել հոդերը և այլ հյուսվածքներն անդառնալի ​​վնասումից: Բացի սովորական ՀՁՀՌԴ-ներից, կան նաև կենսաբանական նյութեր և թիրախային սինթետիկ ՀՁՀՌԴ-ներ: Կողմնակի ազդեցությունները տարբեր են, սակայն ՀՁՀՌԴ-ների մեծ մասը մեծացնում է ձեր վարակվելու վտանգը: ՀՁՀՌԴ-ների հանրահայտ օրինակներից են Մեթոտրեքսատը (Տրեքսալ, Ռասուվո և այլն) և Հիդրօքսիքլորխինը (Պլաքվենիլ):

Ոչ դեղորայքային բուժում (թերապիա)

Ֆիզիոթերապիան կարող է օգտակար լինել արթրիտի որոշ տեսակների դեպքում: Բուժական ֆիզկուլտուրան և վարժանքները կարող են բարելավել շարժումների ծավալը և ամրացնել հոդերը շրջապատող մկանները: Որոշ դեպքերում կարող են անհրաժեշտ լինել շինաներ կամ բրեկետներ:

Վիրահատական բուժում

Եթե ​​ոչ վիրահատական միջոցները չեն օգնում, բժիշկները կարող են առաջարկել վիրահատություն:

• Հոդի վերականգնում. որոշ դեպքերում հոդերի մակերեսները կարող են հարթացվել կամ ուղղվել՝ ցավը նվազեցնելու և շարժունակությունը բարելավելու համար: Այս տեսակի միջամտությունները հաճախ կարող են իրականացվել արթրոսկոպիկ եղանակով՝ հոդի վրա փոքր կտրվածքների միջոցով:
• Հոդի փոխարինում. այս միջամտությունը հեռացնում է վնասված հոդը և փոխարինում արհեստականով։ Ավելի հաճախ փոխարինվում են կոնք-ազդրային և ծնկան հոդերը:
• Հոդի միաձուլում. այս միջամտությունն ավելի հաճախ օգտագործվում է ավելի փոքր հոդերի համար, ինչպիսիք են դաստակի, կոճի և մատների հոդերը: Այն հեռացնում է հոդի երկու ոսկորների ծայրերը և այնուհետև միացնում է այդ ծայրերը՝ մինչև դրանք վերաճեն մեկ անշարժ ամբողջության մեջ: