Բուժում - C. difficile

Բուժում ցուցված է միայն այն դեպքերում, երբ զարգացել են հիվանդության գանգատներ և ախտանիշներ:

Եթե որևէ գանգատ չնշող մարդու մոտ հայտնաբերվել է C. difficile, ապա բուժում չի նշանակվում:

Հակաբիոտիկներ

Եթե C. difficile վարակը կապված է որևէ հակաբիոտիկի օգտագործման հետ, բժիշկը հավանաբար կառաջարկի դադարեցնել տվյալ դեղամիջոցի օգտագործումը: Որոշ դեպքերում, այնուամենայնիվ, հակաբիոտիկային բուժումն անփոխարինելի է մեկ այլ վարակային հիվանդության բուժման համար: Նման իրավիճակում բժիշկը կարող է նշանակել մեկ այլ հակաբիոտիկ, որն ավելի քիչ հավանականությամբ կնպաստի C. difficile վարակով պայմանավորված լուծը:

Բոլոր դեպքերում, հակաբիոտիկները C. difficile վարակի բուժման հիմնական միջոցներն են: Այս նպատակով ավելի հաճախ նշանակվում են՝

• Վանկոմիցին (Վանկոցին HCL, Ֆիրվանք)
• Ֆիդաքսոմիցին (Դիֆիցիդ)

Մետրոնիդազոլը (Ֆլագիլ) կարող է նշանակվել Վանկոմիցինի հետ զուգակցված՝ բուժելու ծանր C. difficile վարակը:

Վիրաբուժական բուժում

Հաստ աղու ախտահարված հատվածի վիրահատական հեռացման կարիք կարող է առաջանալ որոշ դեպքերում, ներառյալ՝

• սուր ցավ
• օրգանային անբավարարություն
• թունավոր (տոքսիկ) մեգակոլոն
• որովայնի պատի լորձաթաղանթի բորբոքում

Կնկնվող վարակի բուժում

C. difficile վարակից բուժված մարդկանց շուրջ 25%–ի մոտ կարող է գրանցվել վարակի կրկնություն՝ պայմանավորված նախնական վարակի ոչ լիարժեք վերացմամբ կամ բակտերիայի նոր շտամով վարակվելով: C. difficile բակտերիայով ամեն մի նոր վարակի դրվագը բարձրացնում է հաջորդ վարակի հավանականությունը:

Վարակի կրկնման ռիկսը բարձրանում է հետևյալ դեպքերում՝

• 65–ից բարձր տարիք
• C. difficile վարակի դեմ հակաբիոտիկային բուժումը զուգակցվում է մեկ այլ վարակի դեմ այլ հակաբիոտիկներով
• առկա են ծանր ուղեկցող հիվանդություններ, օրինակ՝ քրոնիկ երիկամային անբավարարություն, աղիների բորբոքային հիվանդության կամ քրոնիկ լյարդային հիվանդություն:

Կրկնվող վարակի բուժումը կարող է ներառել հետևյալ մոտեցումները:

• Հակաբիոտիկներ. կրկնակի վարակների հակաբիոտիկային բուժումը կարող է ներառել որևէ դեղամիջոցի մեկ կամ մի քանի կուրսերը: Այնուամեյնայնիվ, ամեն նոր կուրսի դեպքում հակաբիոտիկային բուժման արդյունավետությունը նվազում է:
• Հակամարմին–հիմնված թերապիա. պարզվել է, որ վերոնշյալ բարձր ռիսկի խմբերի մարդկանց մոտ C. difficile–ի տոքին B-ի դեմ մարդկային հակամարմին համարվող Բեզլոտոքումաբը (Զինպլավա) կարող է կրճատել C. difficile վարակի կրկնման ռիսկը:
• Ֆեկալ միկրոբիոտի տրանսպլանտ (FMT). սա բուժման նոր տարբերակ է, որը դեռևս գտնվում է ուսումնասիրության փուլում
• Պրոբիոտիկներ. պրոբիոտիկները հավելումներ կամ սննդամթերքներ են, որոնք պարունակում են օրգանիզմի «լավ» բակտերիաների պահպանմանը կամ բարելավմանն օգնող միկրոօրգանիզմներ: Այնուամենայնիվ, այս նյութերի դերը C. difficile վարակի դեպքում հակասական է և գտնվում է ուսումնասիրությունների փուլում: