Գլոմերուլոնեֆրիտն ազդում է նեֆրոնների կողմից արյան հոսքը արդյունավետ քամազատելու կամ զտելու ունակության վրա:
Սա հանգեցնում է՝
- արյան մեջ թափոնային նյութերի կամ թույների (տոքսինների) կուտակում
- անհրաժեշտ միներալների և սննդանյութերի վատ կարգավորման
- արյան կարմիր բջիջների (էրիթրոցիտների) կորուստ
- սրյան սպիտակուցների (պրոտեինի) կորուստ:
Գլոմերուլոնեֆրիտի հնարավոր բարդությունները ներառում են հետևյալը:
- Սուր երիկամային անբավարարություն. սուր երիկամային անբավարարությունը երիկամների գործունեության հանկարծակի, արագ անկումն է, որը հաճախ կապված է գլոմերուլոնեֆրիտի վարակային պատճառի հետ: Թափոնային նյութերի և հեղուկների կուտակումները կարող են վտանգ ներկայացնել կյանքին, եթե անհապաղ չհեռացվեն արհեստական զտիչ սարքով (դիալիզ): Վերականգնումից հետո երիկամները հաճախ վերականգնում են սովորական գործառույթը:
- Քրոնիկ երիկամային հիվանդություն. մշտական բորբոքումը հանգեցնում է երկարատև վնասների և երիկամների գործունեության նվազմանը: Քրոնիկ երիկամային հիվանդությունը սովորաբար սահմանվում է որպես երիկամների վնասում կամ երեք կամ ավելի ամիս տևող գործունեության նվազում: Քրոնիկ երիկամային հիվանդությունը կարող է անցնել երիկամների հիվանդության վերջնական փուլ, որը պահանջում է կամ դիալիզ կամ երիկամի փոխպատվաստում:
- Բարձր արյան ճնշում. բորբոքումից կամ սպիից կծիկների վնասումը կարող է հանգեցնել արյան ճնշման բարձրացման:
- Նեֆրոտիկ համախտանիշ. նեֆրոտիկ համախտանիշը մի վիճակ է, երբ մեզի մեջ արյան սպիտակուցը չափազանց շատ է, իսկ արյան մեջ՝ շատ քիչ: Այս սպիտակուցները դեր են խաղում հեղուկների և խոլեսթերինի մակարդակը կարգավորելու գործում: Արյան սպիտակուցների անկումը հանգեցնում է խոլեսթերինի բարձր մակարդակի, բարձր արյան ճնշման և դեմքի, ձեռքերի, ոտնաթաթերի և որովայնի այտուցների: Հազվադեպ նեֆրոտիկ սինդրոմը երիկամների արյունատար անոթում կարող է առաջացնել արյան մակարդուկ (թրոմբ):
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 05-05-2020
Վերջին վերանայում՝ 06-04-2024