Բուժում - Թույլ սինուսի սինդրոմ

Սինուսային հանգույցի թուլության համախտանիշի (ՍՀԹՀ) բուժման նպատակներն են նվազեցնել կամ վերացնել ախտանիշները և կառավարել ցանկացած այլ նպաստող առողջական վիճակները:

ՍՀԹՀ-ի բուժումը կարող է ներառել հետևյալը՝

• կանոնավոր այցեր և ստուգումներ
• դեղամիջոցներ
• կաթետերային միջամտություններ (սրտային աբլացիա)
• փոքր վիրահատություն՝ կանոնավոր սրտազարկը պահպանող սարքի տեղադրմաբ (արհեստական ռիթմավար):

Դեղորայքային բուժում

Որոշ դեղամիջոցներ, օրանակ՝ որոնք նշանակվում են բարձր արյան ճնշման (հիպերտենզիա) կամ սրտային հիվանդության բուժման համար, կարող են խաթարել սինուսային հանգույցի գործառույթը: Ձեր բժիշկը, հավանաբար, կվերանայի ձեր ընդունած դեղամիջոցները և կարող է հարմարեցնել դրանք կամ փոխարինել այլ դեղամիջոցներով:

Դեղորայք կարող է անհրաժեշտ լինել նաև արագացած սրտազարկերը կանխելու կամ դանդաղեցնելու համար:

Արյունը նոսրացնող (ջրիկացնող) դեղամիջոցները՝ հակամակարդիչները (հակակագուլանտներ), ինչպիսիք են Վարֆարինը (Յանտովեն), Դաբիգատրանը (Պրադաքսա) և այլն, կարող են նշանակվել, եթե ՍՀԹՀ-ը կապված է իշեմիկ ինսուլտի ռիսկը բարձրացնող նախասրտերի ֆիբրիլյացիայի (շողացող առիթմիա) կամ սրտի այլ անկանոն ռիթմի (առիթմիայի) հետ: Կանխելով արյան մակարդուկների (թրոմբի) ձևավորումը, հակամակարդիչները կարող են օգնել գլխուղեղի անոթների մակարդուկով խցանման և ինսուլտի հավանականության կրճատմանը:

Վիրահատություններ կամ այլ միջամտություններ

Սրտի արհեստական ռիթմավար

ՍՀԹՀ ունեցող մարդկանց մեծամասնությունն ի վերջո կարիք ունի մշտական սարքի, որը վերահսկում է սրտի ռիթմը: Այս սարքը կոչվում է սրտի արհեստական ռիթմավար կամ պարզապես ռիթմավար (փեյսմեյքեր կամ կարդիոստիմուլյատոր): Սրտի ռիթմավարը փոքր, մարտկոցով աշխատող սարք է, որը փոքր վիրահատությամբ տեղադրվում է մաշկի տակ՝ անրակի մոտ: Ըստ անհրաժեշտության սրտի ռիթմավարը խթանում է սիրտը (ուղարկում է էլեկտրական ազդանշաններ)՝ օգնելով վերջինիս կանոնավոր կծկումների վերականգնմանը:

Եթե ՍՀԹՀ-ի ախտանիշները մեղմ կամ հազվադեպ են, սրտի ռիթմավար օգտագործելու որոշումը կախված կլինի էլեկտրասրտագրության (ԷՍԳ) արդյունքներից, ձեր ընդհանուր առողջական վիճակից և ավելի լուրջ խնդիրների ռիսկի աստիճանից:

Ձեզ անհրաժեշտ արհեստական ռիթմավարի տեսակը կախված է ձեզ մոտ գրանցված անկանոն սրտազարկի (առիթմիայի) տեսակից:

• Միախոռոչ ռիթմավար․ այս տեսակը սովորաբար էլեկտրական ազդանշաններ է փոխանցում դեպի սրտի աջ ստորին խոռոչ (աջ փորոք):
• Երկխոռոչ (դուալ) ռիթմավար․ այս տեսակն առանձին (տարբերակված) ազդանշաններ է ուղարկում դեպի սրտի աջ ստորին խոռոչ (աջ փորոք) և աջ վերին խոռոչ (աջ նախասիրտ): ՍՀԹՀ ունեցող մարդկանց մեծամասնությունը օգտվում է սրտի ռիթմավարների այս տեսակից:
• Երկփորոքային (բիվենտրիկուլյար) ռիթմավար․ այս տեսակը, որը նաև կոչվում է սրտի վերասինխրոնիզացիոն թերապիա, նախատեսված է այն մարդկանց համար, ովքեր ունեն սրտային անբավարարություն և սրտի կծկողունակության խնդիրներ: Երկփորոքային ռիթմավարը խթանում է սրտի երկու ստորին խոռոչները (աջ և ձախ փորոքներ), որի շնորհիվ սիրտն ավելի արդյունավետ է կծկվում:

Սրտային աբլացիա

Եթե արհեստական ռիթմավարի տեղադրումից հետո ձեր սրտազարկը դեռևս անկանոն է, այն ուղղելու կամ վերահսկելու համար ձեզ կարող է անհրաժեշտ լինել դեղորայք կամ կաթետերային միջամտություն, որը կոչվում է սրտային աբլացիա:

Սրտային աբլացիան օգտագործում է տաք կամ սառը էներգիա՝ սրտում փոքրիկ սպիներ ստեղծելու համար, որոնք արգելափակում են սխալ էլեկտրական ազդանշանները և վերականգնում նորմալ սրտազարկը: Սրտային աբլացիան առավել հաճախ կատարվում է բարակ, ճկուն խողովակների միջոցով, որոնք կոչվում են կաթետերներ և անցկացվում են երակների կամ զարկերակների միջոցով: Ավելի հազվադեպ, աբլացիա կատարվում է սրտի վիրահատության ժամանակ: Սրտի աբլացիայի մի տեսակը, որը կոչվում է ատրիովենտրիկուլյար (AV) հանգույցի աբլացիա, հաճախ օգտագործվում է սրտի արհեստական ռիթմավար ունեցող մարդկանց մոտ սրտի արագ ռիթմերը վերահսկելու համար: