2-րդ տիպի դիաբետ

2-րդ տիպի դիաբետը հիվանդություն է, որի ժամանակ խանգարվում է օրգանիզմի կողմից շաքարի (գլյուկոզի) օգտագործումը որպես էներգիայի աղբյուր:

Եթե 1-ին տիպի դիաբետի ժամանակ ենթաստամոքսային գեղձն ընդհանրապես չի կարողանում արտադրել ինսուլին, ապա 2-դ տիպի դիաբետը զարգանում է, երբ նվազում է ինսուլինի արտադրությունը կամ օրգանիզմը չի կարողանում պատշաճ կերպով օգտագործել այն։

2-րդ տիպի դիաբետը երկարատև (քրոնիկ) հիվանդություն է, որի պատճառով օրգանիզմը չի կարողանում արյան շաքարը պահել նորմալ մակարդակի վրա: Տարիների ընթացքում, արյան շաքարի բարձր մակարդակները (կոչվում է հիպերգլիկեմիա) կարող են բերել արյան շրջանառության, նյարդային և իմունային համակարգերի հիվանդությունների:

2-րդ տիպի դիաբետի ժամանակ առկա են երկու առաջնային փոխկապակցված խնդիրներ: Ձեր ենթաստամոքսային գեղձը (պանկրեաս, գտնվում է ստամոքսի ետևում) չի արտադրում բավարար ինսուլին՝ հորմոն, որը կարգավորում է շաքարի մուտքը բջիջներ, և բջիջները պատշաճ ձևով չեն պատասխանում ինսուլինին և արյունից վերցնում են պահանջվածից ավելի քիչ շաքար: Արդյունքում, չյուրացված շաքարը կուտակվում է արյան մեջ, իսկ բջիջները մնում են «քաղցած»:

2-րդ տիպի դիաբետով մարդկանց մեծ մասը հիվանդության սկզբնական շրջանում որևէ գանգատ չի ներկայացնում։ Մյուսների մոտ կարող են ի հայտ գալ մշտական ծարավի և քաղցի զգացողություններ, միզարձակության ավելացում (հաճախամիզություն), աշխատունակության անկում, վերքերի ուշ ապաքինում և այլն:

2-րդ տիպի դիաբետի առաջացման պատճառները մինչև վերջ պարզաբանված չեն, սակայն հայտնի են հիվանդության զարգացմանը նպաստող ռիսկի գործոնները, որոնցից առավել կարևոր է որովայնային տեսակի գիրությունը (երբ մարմնի հավելյալ ճարպը կուտակված է գլխավորապես որովայնի շրջանում)։ Այլ գործոններից են ժառանգականությունը (ընտանեկան պատմություն), անբավարար ֆիզիկական ակտիվությունը և անառողջ սննդակարգը:

2-րդ տիպի դիաբետ նախկինում հայտնի էր որպես չափահաս տարիքում զարգացող դիաբետ, սակայն, իրականում ինչպես 1-ին, այնպես էլ 2-րդ տիպի դիաբետները սկսվում են մանկական և չափահաս տարիքում: 2-րդ տիպի դիաբետն ավելի տարածված է մեծ տարիքով չափահասների շրջանում, սակայն վերջին տասնամյակներում աճել է նաև գիրություն ունեցող երեխաների և երիտասարդների մոտ հիվանդության հաճախականությունը:

Եթե բժիշկը կասկածում է, որ ձեզ մոտ դիաբետ կա, նշանակում է որոշ հետազոտություններ, այդ թվում՝ արյան մեջ (և մեզում) գլյուկոզի մակարդակի և գլիկոզիլացված հեմոգլոբինի որոշում (պատկերացում է տալիս հետազոտությանը նախորդող 3 ամսվա ընթացքում արյան գլյուկոզի միջին մակարդակի մասին)։

2-րդ տիպի դիաբետը վերջնական բուժում չունի, սակայն մարմնի քաշի նվազեցումը, առողջ սնվելը և ֆիզիկական վարժանքները կարող են օգնել հիվանդության կառավարմանը: Եթե սննդակարգն ու վարժանքները բավարար չեն արյան շաքարը վերահսկելու համար, բժիշկը նշանակում է դիաբետի դեղեր կամ ինսուլինային բուժում: Չբուժվելու կամ ոչ համարժեք բուժման պայմաններում բարձրանում է դիաբետի բարդությունների հավանականությունը:

Ի տարբերություն 1-ին տիպի դիաբետին, 2-րդ տիպի դիաբետը հնարավոր է կանխարգելել կամ հետաձգել մարմնի առողջ կշռի պահպանմամբ, կանոնավոր ֆիզիկական վարժանքներով և առողջ սննդակարգ։

Դուք կարող եք հաջող կերպով կառավարել ձեր հիվանդությունը, եթե՝

• սովորեք, թե ինչպես վերահսկել ձեր արյան գլյուկոզի մակարդակը
• հետևեք առողջ սննդակարգին
• լինեք ֆիզիկապես ակտիվ
• ընդունեք դեղերն այնպես, ինչպես նշանակել է բժիշկը։