Վարակներ և մակաբույծներ

Մեթիցիլին-կայուն ոսկեգույն ստաֆիլոկոկային (ՄԿՈՍ, անգլերեն՝ MRSA) վարակը պայմանավորված է ստաֆիլոկոկային բակտերիաների մի տեսակով, որը կայուն է դարձել սովորական ստաֆիլոկոկային վարակների բուժման համար օգտագործվող բազմաթիվ հակաբիոտիկների նկատմամբ:

Ոտնաթաթի էպիդերմոֆիտիան մաշկի սնկիկային վարակ է (սնկախտ կամ միկոզ), որը սովորաբար սկսվում է ոտքի մատների միջև ընկած տարածություններից:

Աճուկային էպիդերմոֆիտիան մաշկի սնկիկային վարակ է, որն առաջացնում է քոր առաջացնող ցան մարմնի տաք, խոնավ շրջաններում:

Ռոտավիրուսը վիրուսային հիվանդություն է, որն առաջացնում է փորլուծություն և գաստրոէնտերիտ:

Մեինիգոկոկային հիվանդությունը Neisseria meningitidis բակտերիայով (մենինգոկոկ) պատճառված մենինգիտն է։

Սեպսիսը ծանր վիճակ է, երբ օրգանիզմը ոչ պատշաճ ձևով է արձագանքում վարակին:

Տուբերկուլյոզը պոտենցիալ ծանր վարակիչ հիվանդություն է, որը հիմնականում ազդում է թոքերի վրա:

Կամպիլոբակտերը գաստրոէնտերիտի՝ լուծային հիվանդությունների 4 հիմնական պատճառներից մեկը հարուցող բակտերիա է:

Հեպատիտ C-ն վիրուսային վարակ է, որն առաջացնում է լյարդի բորբոքում, որը երբեմն հանգեցնում է լյարդի ծանր վնասման:

Հեպատիտ B-ն լյարդի լուրջ վարակ է, որը առաջանում է հեպատիտ B վիրուսով (HBV):

Հեպատիտ A-ն խիստ վարակիչ լյարդային վարակ է, որը հարուցվում է հեպատիտ A վիրուսով։

Վարակային մոնոնուկլեոզը կամ պարզապես մոնոնուկլեոզը (կարճ՝ «մոնո») հաճախ անվանում են համբույրի հիվանդություն:

Հելիկոբակտեր պիլորի (Helicobacter pylori, H. pylori) վարակը առաջանում է, երբ H. pylori բակտերիաները վարակում են ձեր ստամոքսը։

Ներբանային գորտնուկները ոտնաթաթերի փոքր, պինդ գոյացություններ են:

Սովորական գորտնուկները մաշկի փոքր, հատիկավոր գոյացություններ են, որոնք առավել հաճախ առաջանում են ձեր մատների կամ դաստակների վրա:

Երիզորդները տափակ որդերի դասին պատկանող ժապավենաձև որդեր են, որոնք սեռահասուն փուլում կարող են մակաբուծել մարդու և կենդանիների աղիներիում։

Ստրեպտոկոկային վարակները պատճառվում են ստրեպտոկոկ կոչվող բակտերիաների խմբով:

Ինվազիվ ստաֆիլոկոկային վարակները հանդիպում են ավելի հազվադեպ, քան ստաֆիլոկոկայինները, սակայն ունեն ավելի ծանր ընթացք: